Tozlu bir minibüs İkindi vakitleri… Solumda başörtün Solumda başörtünün kıvrımları *** Uzaklara dalıp gitmişsin Belki birbirimiz için çıkmışız yola Belki aynı koltukta iki yabancı *** Götürür bizi her yere Başörtünün kıvrımları gibidir bu yollar Göğüs gereriz her derde Aynı yolda bir olunca umutlar *** Bana bakıp gülümsedi Ana ocağında buldum kendimi Tozlu bir minibüs, ikindi…
Tüm müslüman aleminin ve değerli sevdiklerimin kurban bayramını kutlarım, büyüklerimin ellerinden küçüklerimin gözlerinden öperim. Okulların açılmasına sadece günler kala bir durum analizi daha paylaşmak istedim. Öncelikle günlerdir dinlediğim şu şarkıyı dinleyerek okumaya devam edebilirsiniz. Üç Koca Ay Üç koca ayı mahallede çekirdek çitleyerek, yatarak, televizyon izleyerek geçirdiğim için kendimden utanç duyduğumu belirtmeliyim. Ama tabiki de…
Nedense bu aralar unuttum yaşamayı
Görünen şeyler arkasında ki görünmeyenler
Bilinenler arkasında ki bilinmeyenler
Gerçeklerin arkasında ki hayaller
İnançların arkasında ki vazgeçişler, bahaneler…
Kimisi mutlu kimisi üzgün
Hayat devam ediyor,
Bir de ölüm var, gerçek olan…
Tek gerçek…
Önce şu şarkıyı açalım. Dinlerken de okuyalım 1. Bölüm: Abimin Kararsızlığı İlkokula giderken abim öğretmenimizin bisikletini sürmek için ödünç almıştı. Daha sonra ben de bisikleti görünce aynı heyecanla abime katıldım. Bir çocuk için bisikletin ne demek olduğunu az çok bilirsiniz. Bisiklet sürmenin verdiği zevk, bisikleti tekrar öğretmenimize sağsağlim götürmek için yaşadığımız korku ile muhteşem bir…
Resmi işlerden her zaman çekinmişimdir. Akıp giden onca prosedür içerisinde kayboluyorum. Ve susmaktan başka hiç bir şey gelmiyor insanın dilinden! Şimdi de resmi bir devlet dairesinin kapısının önündeyim. Konuşmak için içeriye girmeye çekiniyorum. Aslında ne diyeceğimi bilememem konusu bu çekinceye sebep oluyor. (Kendi kendisiyle konuşuyor) – Neden böyle oluyor! Neden konuşamıyorum! Ne eksik bende? Hı!?…
Ben kışı severim üstadım Soğuğu severim Çünkü bu soğuk ısıtır İnsanlığımızı… Ben kışı severim üstadım Basit penguen oyunlarını Soğuk cesaretlisi kutup ayılarını Metrelerce karın altında kış uykusuna yatan sıcak bedenleri Ben kışı severim üstadım Sokak lambalarını, karın yağışını Bir de çocukluğumu üstadım Çocukluğumu… Islak eldivenlerimi, Kalorifer kazanlarını… Ben kışı severim üstadım Kışı severim Bu Yazıyı…
İşte burda gerçek bir devrimci var; Yalnız Ardıç Yüzyıldır burda tek başına zamana ve olaylara şahitlik eder. Asla suçlamaz, yargılamaz, savunmaz. Ama gölgesini de kimseden ve hiç bir şeyden esirgemez. Bütün devinimi kendi içindedir. Burda böyle tek başına ve dimdik durur. Eşhedü der. Ben şahidim. Yargıç değilim, savcı değilim, avukat değilim. İşte bu gerçek bi…
Merhaba arkadaşlar. Geçenlerde ilkokul arkadaşımın evine ziyarete gittim. İlkokuldan beri aynı sınıfta olduğum arkadaşımla atamamız da aynı zamanda gerçekleşmişti. Arkadaşım Silopi’ye ben ise Tekman’a atandım. Kader diyelim… Ve aradan üç sene geçti. Şimdi ise tayin işlemlerinden konuşur olduk. Vakit hızla geçiyor değerli okuyucular… Atandığım köy de Sivaslıyım dediğim çoğu kişinin ilk sorusu şuydu arkadaşlar: Neresinden?…
Merhaba arkadaşlar… Uzun zamandan beridir buraya bir durum analizi, ondan öte “Dünyanın Kalbi” adlı çalışmamdan bu yana pek fazla bir şey yazamadım. Bu duraksamalar olsa da her zaman burada yazacağımı, gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövmeyeceğimi siz değerli okuyucularıma belirtmek isterim. Dünyanın Kalbi Umarım dört bölümlük “Dünyanın Kalbi” adlı çalışmamı okumuş ve beğenmişsinizdir. Aslında…
Saat gecenin yarılarına doğru ilerlerken mutfağa bağlanan kısa koridorda ki bu kapının ardında ki sır aydınlanıyordu. Odanın onlarca ışığından yüzümüzü bir mum alevindeymiş gibi boğuk görüyorduk. Her şey öylesine güzel olsa da bir insanı bu odaya hapsedebilecek ne olabilirdi hayatında… Ne yaşamış olabilirdi ki bu odaya kapanmış ve çıkmıyordu. “Etkileyici” dedim… “Bu odayı nasıl bu…